Ἰδιόμελον, ἦχος πλ.α΄

Τόν ἥλιον κρύψαντα τάς ἰδίας ἀκτίνας, καί τό καταπέτασμα τοῦ ναοῦ διαρραγέν, τῷ τοῦ Σωτῆρος θανάτῳ ὁ Ἰωσήφ θεασάμενος, προσῆλθε τῷ Πιλάτῳ καί καθικετεύει λέγων ~ δός μοι τοῦτον τόν ξένον, τό ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ ~ δός μοι τοῦτον τόν ξένον, ὅν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον ~ δός μοι τοῦτον τόν ξένον, ὅν ξενίζομαι βλέπειν τοῦ θανάτου τό ξένον ~ δός μοι τοῦτον τόν ξένον, ὅστις οἴδεν ξενίζειν τούς πτωχούς τε καί ξένους ~ δός μοι τοῦτον τόν ξένον, ὅν Ἑβραῖοι τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ ~ δός μοι τοῦτον τόν ξένον, ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ, ὅς ὡς ξένος οὐκ ἔχει τήν κεφαλήν ποῦ κλῖναι ~ δός μοι τοῦτον τόν ξένον, ὅν ἡ Μήτηρ καθορῶσα νεκρωθέντα ἐβόα ~ Ὦ Υἱέ καί Θεέ μου, εἰ καί τά σπλάχνα τιτρώσκομαι, καί καρδίαν σπαράττομαι, νεκρόν σε καθορῶσα, ἀλλά τῇ σῇ ἀναστάσει θαρρούσα μεγαλύνω. Καί τούτοις τοίνυν τοις λόγοις δυσωπῶν τόν Πιλᾶτον ὁ εὐσχήμων λαμβάνει τοῦ Σωτῆρος τό σῶμα, ὅ καί φόβῳ ἐν σιδόνι ἐνείλησας καί σμύρνῃ, κατέθετο ἐν τάφῳ τόν παρέχοντα πᾶσι ζωήν αἰώνιον και τό μέγα ἔλεος.

Μεταγραφή

Τον ήλιο έκρυψε τις ιδίες του τις ακτίνες, και το καταπέτασμα του ναού που διερράγη, λόγω του θανάτου του Σωτήρος, ο Ιωσήφ όταν (τα) είδε, προσήλθε στον Πιλάτο και θερμά ικετεύει λέγοντας ~ δώσε μου τούτο τον ξένο, που από βρέφος σαν ξένος φιλοξενήθηκε στον κόσμο ~ δώσε μου τούτο τον ξένο, που οι ομόφυλοι από μίσος θανατώνουν σαν ξένο ~ δώσε μου τούτο τον ξένο, που παραξενεύομαι να βλέπω του θανάτου το (παρά)ξένο ~ δώσε μου τούτο τον ξένο, που ήξερε να φιλοξενεί τους πτωχούς και τους ξένους ~ δώσε μου τούτο τον ξένο, που οι Εβραίοι από φθόνο τον απεξένωσαν από τον κόσμο ~ δώσε μου τούτο τον ξένο, για να κρύψω σε τάφο, που σαν ξένος δεν είχε που να γείρει το κεφάλι ~ δώσε μου τούτο τον ξένο, που βλέποντας τον νεκρό η Μητέρα φώναζε: Ω, Υιέ μου και Θεέ μου, αν και στα σπλάχνα πληγώνομαι και στην καρδιά σπαράζω που σε βλέπω νεκρό αλλά αναθαρρώντας από την ανάστασή σου δοξάζω.Και με τούτα τα λόγια ικετεύοντας τον Πιλάτο ο άρχοντας λαμβάνει του Σωτήρος το σώμα, που και με φόβο τύλιξε σε σεντόνι και σε σμύρνα, και το έβαλε σε τάφο, αυτόν που παρέχει σε όλους ζωή αιώνια και το μέγα έλεος.